پارک چیتگر...

 بعداز ظهری وقتی از باشگاه برگشتم دوش نگرفته لباسامو عوض کردم لباس های محمد هم تنش کردم دارو هاشو دادم به سرعت رفتیم پارکینگ سوار ماشین شدیم  پیش بسوی چیتگر...

 کلی بچه ها تو زمین بازی کردند خوش گذروندند تو این هوای پاییزی آب بازی هم کردند که بلافاصله لباساشو عوض کردم....(یه کوچولو  با امیر مهدی اصطحکاک هم پیدا کردند که زیاد جدی نبود)بچه اند دیگه "این جمله ایه که پس از دعوای بچه ها بزرگترا میگن"

من وجاریم هم با بچه ها وسطی. گرگم به هوا بازی کردیم که اونم بعد از مدت ها چسبید ...در مجموع خوش گذشت...

تو راه برگشت به خونه محمد جواد گرفت خوابید تا که برسیم خونه خواب بود  همین که گذاشتمش رو زمین بیدار شد و بد خواب و کج خلق شد بعد به من گفت دوست ندارم برو بیرون از خونه منم متحیر از جمله ای که شنیده بودم محمد جواد هم منتظر عکس العمل من بود دید خودمو زدم به نشنیدن دوباره تکرار کرد منم تو این فاصله فکر کردم که بهترین واکنش بی محلی ست ولی بازم جواب نداد محمد جواد عصبی تر شده بود دنبال دلیلش که گشتم رسیدم به زمانی که توی پارک علیرضا و امیر محمد اونو تو فوتبال بازی کردن شرکت ندادند حالا یه جور احساس سرخوردگی میکرد برای تخلیه این فشار با من این رفتار رو میکنه به راستی که بچه ها چقدر حساس و زود رنج و ریز بین هستند با این حساب باید بیشتر مواظب رفتارم باشم تا تنش برای پسر عزیزم پیش نیاد...

بعد از این من محمد جواد رو تو آغوشم گرفتم بوسیدمش ولی افاقه نکرد تا اینکه به نظرم رسید که کارتون مورد علاقش رو بذارم"پاندا وارد میشود"به قول خودش"فانتا" قربونش برم که این کار آخریم جواب داد با دیدن کارتون آروم تر شد...